Η ποίηση των φίλων

Το τελευταίο καιρό παίρνουμε ποιητικές συλλογές και ποιήματα από διάφορους φίλους ανά την Ελλάδα. Η ανάγκη για ανεξάρτητη, αδέσμευτη έκφραση φαίνεται και είναι επιτακτική στους καιρούς που ζούμε. Έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια σειρά παρουσιάσεων των φίλων ποιητών και των ποιημάτων τους, με γενικό τίτλο, "η ποίηση των φίλων". Σε αυτήν την σειρά θα παρουσιάζουμε ποιήματα και ποιητές, οι οποίοι δεν είναι ταχτικοί συνεργάτες του Λογοτεχνικού Καφενείου, έτσι ώστε να μπορούν να ακούγονται και οι νέες φωνές που πλουτίζουν με τα ποιήματά τους το στερέωμα.

Αυτή η σειρά των παρουσιάσεων θα αρχίσει με τον

Νίκο Σφαμένο

Από τον φίλο Νίκο Σφαμένο, λοιπόν, πήραμε αυτές τις μέρες τις τρεις ποιητικές συλλογές που έχει εκδώσει μόνος του και που τις διανέμει δωρεάν ανάμεσα σε φίλους όπως μας είπε. Ο Νίκος κατοικεί μόνιμα στην όμορφη Μυτιλήνη. Έχει γεννηθεί το 1982 και σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά: Ίαμβος, Νέα Αριάδνη και σε φοιτητικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τις εξής ποιητικές συλλογές:

2007 ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΒΑΛΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

2007 ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΝΕΚΡΩΝ

2008 ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΦΩΣ

Διαλέγω κάποια ποιήματα και από τις τρεις συλλογές:

Από τη συλλογή "Αυτά που γράφτηκαν μέσα στη νύχτα"

εκτόξευση μέσα στη νύχτα

ε κοίτα
τα άστρα χάνονται στο βαθυγάλαζο τοπίο
και συ περπατάς
οι στιγμές που περίμενες πως κάτι σπουδαίο θα συνέβαινε
και ποτέ δεν ερχόταν
-κάτι έχεις μάθει-
ε
θα 'ρθουν δυσκολότεροι καιροί
γι αυτό φύτεψε ένα κυκλάμινο
ενώ τα πλήθη ουρλιάζουν
οι συγγραφείς μας δεν λένε τίποτα
ε
άδειασε το ποτήρι σου
χαμογέλα
πάρε ένα ουράνιο τόξο
ένα χάρτη
μια σαΐτα
και
εκτοξεύσου

πες όχι

στους εκδότες
στις λογοτεχνικές συγκεντρώσεις
στη σύγχρονη μόδα
στα μεγάλα πρόσωπα
πες όχι
στα ολονύχτια πάρτι
στην άνεση στους ποιητές
στις κολακευτικές επιστολές στη τηλεόραση
τα καταναλωτικά προγράμματα

άνοιξε την αυλή σου
φύτεψε ένα χρυσάνθεμο

μόνος τα μεσάνυχτα
η μουσική ηχεί στ'
αυτιά μου
και μια πολιτεία
ξυπνά στα
χείλη μου

απέναντί μου ο Ντοστογιέφσκι
μου χαμογελά

από την συλλογή "Οργή και λουλούδια των νεκρών"

Μακαριότητα

Τα γαλάζια φορέματα και
οι νυχτερινοί ήλιοι
ο ήχος του μπουκαλιού στο
τοίχο και
μουρμουρητά από
γέρους σακάτες
τα ωραία κορίτσια και
τα ξεθωριασμένα βιβλία


Ω μα είναι ένας υπέροχος κόσμος
Ω μα είναι ένας υπέροχος κόσμος


Υγρά δωμάτια και
καλοκαιρινοί κήποι
σωροί ιδρώτα τα
ξημερώματα
λεηλατημένα μυαλά και
μισές ζωές


Ω μα είναι ένας υπέροχος κόσμος
Ω μα είναι ένας υπέροχος κόσμος

Η Νάντια

μιλούσε πιο
όμορφα από
όλες
περπατούσε πιο
όμορφα από
όλες
έλαμπε στα
βρώμικα στενά
τα παιδιά τη
κοιτούσαν από
τα παραθύρια
οι πιο
θαρραλέοι την
ακολουθούσαν
σπουδές
ξέγνοιαστα χρόνια
και τώρα
τρία παιδιά
υπάλληλος
παιδικά πάρτυ
ημιαργίες
διακοπές στα
νησιά
εκδρομές


η Νάντια
άρχισε να
ξεθωριάζει
και όταν τα
βράδια της
έβλεπε το
φως να
σκουραίνει
κάτι υποψιαζόταν

από τη συλλογή ακούγοντας Βάλς στο σκοτάδι

ΑΓΑΠΗ

Σωριάζεται σε φθαρμένα πατώματα
τινάζεται σε βρώμικους τοίχους
απλώνει τα χέρια του σε θολές οπτασίες.

Καθώς εκείνη η σκύλα
στέκεται σε μια γωνιά
και του τρίζει τα δόντια.