Ανδρέας Εμπειρίκος
[Τρία αποσπάσματα]



1

Η ποίησης είναι η ανάπτυξη του στίλβοντος ποδηλάτου. Μέσα της
όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί. Τ' άνθη μιλούν.
Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.

2

Λίγα κοσμήματα στη χλόη. Λίγα διαμάντια στο σκοτάδι.
Μα η πεταλούδα που νύκτωρ εγεννήθη μας αναγγέλλει την
αυγή, σφαδάζουσα στο ράμφος της πρωίας.

3

Είναι τα βλέφαρα μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τ' ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι και αν τύχει.
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.



Τα δύο πρώτα ανήκουν στην συλλογή Πλόκαμος της Αλταμίρας (αρ. 3,2) και το τρίτο Πουλιά του Προύθου (αρ. 16)


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις