Χρίστος Λάσκαρης

Δε γράφονται τα ποιήματα σ' ένα χαρτί

Δε γράφονται τα ποιήματα σ' ένα χαρτί.
ξεθάβονται
με μιαν αξίνα τα μεσάνυχτα

αφήνοντας
κι από 'να λάκκο.

Για να φτάσω ως εσένα


Για να φτάσω ως εσένα,
χαμόγελο παιδικό,
πρέπει πολύ να ονειρευτώ.

πολύ,
μέσα στο όνειρο να ευτυχίσω.


Επέστρεφα

Ήταν το βράδυ γλυκό
κι επέστρεφα.
Ο δρόμος μισοσβηστός,
το βήμα να βυθίζεται κούφιο.
Ακούγονταν γαβγίσματα.

Σπρωγμένος από νοσταλγία,
επέστρεφα,
όλο επέστρεφα -
σε κάτι
που δεν έλεγε να ζωντανέψει.

Σχόλια

Ο χρήστης KOSTAS PAP είπε…
Είναι αλήθεια πως η δημιουργία ενός ποιήματος είναι αποτέλεσμα μόχθου και ψυχικής εκφοράς και έτσι συμπυκνωμένο είναι αληθινό και όμορφο. Συμπυκνωμένος και λιτός ο στίχος του ποιητή, υποτάσσεται στο αδιέξοδο της ζωής. Το πρώτο και το τρίτο ποίημα μου αρέσαν περισσότερο. Καλή μέρα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις