Πέρσυ Μπυς Σέλεϋ - Θρήνος

Αγέρα που ξεσπάς και κλαίς τόσ΄άγρια τον καημό σου ,
τόσο που αυτός δε γίνεται ποτέ τραγούδι πια
αγέρα μου , που ολονυχτίς χτυπάς το πένθιμό σου 
το σήμαντρο , μες στη βαριά τη μαύρη συννεφιά 
μπόρες με τα θλιμμένα σας και με τα μάταια δάκρυα , 
δάση γυμνά με τα ξερά κλωνάρια άπ' άκρια σ' άκρια ,
βαθιές σπηλιές , κι εσύ τρελή του ωκεανού μανία ,
του κόσμου ετούτου κλάψετε πικρά την αδικία .

Μετάφραση Λάμπρος Πορφύρας