Lu Chi (261 – 303 μ.Χ.) – Wen Fu (Η τέχνη του γραψίματος – Αποσπάσματα)


Απόσπασμα από το Wen Fu του Lu Chi στην αυθεντική κινέζικη εκδοχή 
Το Wen Fu (Η τέχνη του γραψίματος, σε ελεύθερη μετάφραση) είναι ένα ποιητικό πεζό κείμενο που ανήκει στο αρχαίο λογοτεχνικό είδος Fu. Η λέξη Wen είναι από τις παλιότερες λέξεις της κινεζικής γλώσσας. Η χρήση της πιστοποιείται τουλάχιστον πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια, από την εποχή του πρώιμου σαμανισμού και των μαντικών οστών, οπότε και σήμαινε τέχνη, συμπεριλαμβανομένης της τέχνης του λόγου και της πλαστικής. Στην πιο γενικευτική ερμηνεία της σημαίνει απλώς ένα πρότυπο στο οποίο νόημα και μορφή ενώνονται αδιαχώριστα, γίνονται ένα, έτσι ώστε δεν ξεχωρίζει το ένα από το άλλο. Επιπλέον, wen σημαίνει «γραφή» ή «λογοτεχνία» μέσα στην σύμφαση ότι είναι το μόνο μέσο έκφρασης του ουσιώδους που ενυπάρχει στον πυρήνα του συνειδητού. Πολύ συχνά το wen σήμαινε και «κουλτούρα» με την ευρύτατη έννοια.

Θα δημοσιεύσουμε σε δύο συνέχειες αποσπάσματα από την μετάφραση του Συμεών.

Α. Η Προκαταρκτική κίνηση

Ο ποιητής στέκεται στο κέντρο της οικουμένης, θεωρώντας το αίνιγμα,
αντλώντας τροφή από τα’ αριστουργήματα του παρελθόντος.
Μελετώντας τις τέσσερες εποχές καθώς περνούν, αναστενάζουμε.
βλέποντας την εσωτερική συνδετικότητα των πραγμάτων, μαθαίνουμε τους αναρίθμητους τρόπου του κόσμου.
Πενθούμε φύλλα πεταμένα πέραν από τα σκληρά χέρια του φθινοπώρου. 
τιμούμε κάθε τρυφερό μπουμπούκι της άνοιξης.
Φθινοπωρινή ψύχρα δημιουργεί ένα ρίγος στην καρδιά. καλοκαιρινά σύννεφα μπορούν να κάνουν την ψυχή να πλέει ψηλά.
Μάθε ν’ απαγγέλλεις τους κλασικούς. τραγούδα μες στην ξάστερη αρετή των αρχαίων δασκάλων.
Ερεύνα τους θησαυρούς των κλασικών όπου μορφή και περιεχόμενο γεννιούνται.
Έτσι ωθούμενος, αφήνω πέρα τα βιβλία μου και παίρνω το πινέλο στο χέρι για να συνθέσω αυτό το ποίημα.

Β. Αρχή

Κλεισμένα μάτια, ακούμε την εσωτερική μουσική, χαμένοι σε σκέψη και ερώτημα:
Οι ψυχές μας ταξιδεύουν στις οχτώ γωνίες του σύμπαντος, νοερά πλέοντας ψηλά χίλια μίλια πέραν.
μόνο τότε μπορεί η εσωτερική φωνή να καθαρίζει καθώς τα’ αντικείμενα γίνονται νοητά.
Προσφέρουμε την ουσία των λέξεων, γευόμενοι τη γλυκύτητά τους.
Είναι σαν περιπλάνηση σε ουράνια λίμνη ή κατάδυση σε βάθη θαλάσσης.
Βγάζουμε ζωντανές λέξεις, αγκιστρωμένα ψάρια, σπαρταρώντας από τα πρωινά λουλούδια ανθούν. γρήγορα, θα ανοίξουν νυχτερινά μπουμπούκια.
Παρελθόν και παρόν ενώνονται: Αιωνιότητα σ’ ένα ανοιγόκλεισμα του ματιού!

Μετάφραση ΣΥΜΕΩΝ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις